به گزارش خبرنگار اقتصادی فارس، بهروز خدارحمی در جریان برگزاری نشست مطبوعاتی با خبرنگاران حوزه بازار سرمایه با بیان اینکه تعامل بورس ایران با بورس های بین المللی و منطقه‌ای از جمله دغدغه ها بوده است، گفت: در حالی الگوبرداری از تجربه 50 - 60 ساله بورس های دنیا به اسم بومی سازی همراه با تکرار مباحث و خاطره گویی بوده که با بررسی دقیق وضعیت سایر بورس ها می توان زمینه توسعه بازارسرمایه و استفاده از متغیرهای مهم را فراهم کرد. 

فدراسیون جهانی تیر و کمان، از مسولان ورزش ایران درباره علت تغییر رئیس پیشین فدراسیون تیراتدازی با کمان توضیح خواسته است.

تام دیلن دبیر کل فدارسیون جهانی تیر و کمان در نامه ای به دبیر کل فدراسیون تیر و کمان ایران که در رسانه های ایران منتشر شده است خواستار تحقیق درباره نحوه برکناری کریم صفایی رییس پیشین فدراسیون تیر اندازی با کمان شده است.

در این نامه، آقای دیلن با توجه به شکایت رئیس پیشین فدارسیون تیر و کمان ایران و مدارک ارسالی، از این فدراسیون خواسته تا اسناد لازم را برای تحقیق بررسی ارایه کند.

در این نامه آمده است:" اگر این اطلاعات صحیح نیست و جلسه مجمع عمومی برگزار شده است، ما به رونوشت صورت‌جلسه آن نیاز داریم. لازم است در این صورت‌جلسه، فهرستی از مدیران باشگاه‌های حاضر در جلسه و رونوشت امضای آنها وجود داشته باشد. لطفا عذرخواهی ما را برای این نامه بپذیرید، ولی ما به عنوان فدراسیون بین‌المللی مجبوریم که نامه‌های دریافتی و اتهامات جدی وارد شده در این نامه را بررسی کنیم"

دبیر کل فدراسیون جهانی تیر و کمان در گفتگوی خود با بی بی سی فارسی ارسال این را تایید کرد و گفت:" شکایتی از طرف آقی صفایی، به دست ما رسیده است، ما با فدراسیون تیراندازی ایران مکاتبه کردیم و از آنها خواسته ایم که برخی موارد را برای ما روشن کنند، بعد ما بر اساس اسناد و مدارکی که به دست مان می رسد موضع گیری خواهیم کرد."

کریم صفایی، رئیس قبلی فدارسیون تیر و کمان در شکایتی به فدراسیون جهانی، از این نهاد خواسته درباره علت برکناری اش توسط مسولان ورزشی ایران تحقیق و بررسی کند. در بخشی از نامه کریم صفایی آمده است:"از فدراسیون جهانی تیراندازی با کمان می‌‌خواهم مساله دخالت دولت در امور فدراسیون را مورد بررسی قرار دهد. این موضوع نقض استقلال ورزش است و باید در اسرع وقت بررسی شده و اقدامات مقتضی انجام شود"

بر اساس نامه دبیر کل فدراسیون جهانی تیر و کمان، کریم صفایی تا برگزاری مجمع عمومی، رئیس فدراسیون تیر و کمان ایران است و امضای اوست که برای این نهاد معتبر است.

در قسمت دیگری از این نامه به موضوع تعلیق ورزش تیر و کمان ایران اشاره شده و تاکید شده:" اگر جلسه مجمع عمومی در یک فاصله زمانی معقول برگزار نشود، چاره‌ای نداریم جز این که عضویت فدراسیون تیراندازی با کمان جمهوری اسلامی ایران را با تمام تبعاتی که ممکن است داشته باشد به حالت تعلیق در آوریم."

کریم صفایی رئیس پیشین فدراسیون جهانی تیر و کمان، در روزهای آغازین اسفند ۹۰ از کار برکنار شد و جایش را به محمدعلی شجاعی نایب رییس فدراسیون دوچرخه سواری داد.

دومینوی نامه ها

از مرداد سال گذشته روسای ۱۰ فدراسیون در ایران برکنار شده‌اند. روسای فدراسیون‌های کشتی، تیر و کمان، شنا، قایقرانی، دوچرخه‌سواری، کاراته، دو و میدانی، اسکیت، بدنسازی و پرورش اندام و جودو در یک سالی که از زمان تأسیس وزارت‌خانه ورزش می‌گذرد، تغییر کرده اند. اما چهار فدراسیون قایقرانی، شنا، شیرجه واترپلو، تیراندازی با کمان و دوچرخه سواری بیش از بقیه با خطر تعلیق مواجه هستند.

دو هفته پیش رئیس فدراسیون کانو در نامه ای به وزیر ورزش ایران از محمد عباسی برای تغییر احمد دنیامالی توضیح خواسته بود.

پس از این نامه خبرهای ضد و نقیض متعددی از مذاکره وزارت ورزش با رئیس سابق فدراسیون قایقرانی ایران متشر شد. با اینکه از محتوی مذاکرات وزیر ورزش و احمد دنیا مالی در دسترس نیست ولی به نظر می رسد مسوولان ورزشی برای جلوگیری از تعلیق سعی دارند تا او را به این فدارسیون باز گردانند.

اصل عدم دخالت دولت در ورزش و استقلال فدراسیون ها وجه مشترک هر دونامه ای است که به مسوولان ورزشی ایران ارسال شده است. زمانی که وزیر ورزش به فکر تغییر و تحول در فدراسیون ها افتاد شاید هیچ گاه انتظار واکنش مجامع جهانی در آستانه المپیک را نداشت.

این نامه ها باعث شده، سه هفته مانده به المپیک وزیر ورزش راهی مجلس شود. کمیسیون ورزش مجلس با توجه به نزدیکی المپیک، بررسی بیشتر موضوع نامه ها و بحث تعلیق را به پس از این رویداد ورزشی موکول کرد.

اگر مسولان ورزش ایران نتوانند پاسخ های قانع کننده ای به فدراسیون جهانی بدهند، تیر و کمان هم به مانند قایقرانی با سرنوشتی نامعلوم روبرو خواهد شد.

امروز شنبه (17 تیر-7 ژوییه) مردم لیبی برای انتخاب اعضای مجلس موسسان این كشور كه به 'كنگره ملی' موسوم است، به پای صندوق های رای می روند. این در حالی است كه آخرین انتخابات در این كشور 47 سال پیش در زمان حكومت 'ملك ادریس' بر این كشور برگزار شد.

از 42 سال پیش كه معمر قذافی در لیبی با كودتا به قدرت رسید، هیچ انتخاباتی در این كشور برگزار نشد؛ چرا كه وی انتخابات را 'بدعت' تلقی می كرد و تنها راه پیشرفت لیبی را عمل به دستورات وی كه در كتابی سبز رنگ منتشر شده بود، می دانست.

اما یك سال و نیم پیش كه اعتراض ها علیه رژیم قذافی كه به دنبال موج تغییرخواهی در تونس و مصر آغاز شد، رفته رفته پایه های این رژیم را سست كرد و سرانجام وی را مجبور به ترك قدرت و پس از آن كشته شدن توسط مخالفانش كرد.

امروز بیش از 2 میلیون و 800 هزار نفر از مردم لیبی به پای صندوق های رای می روند تا از میان حدود چهار هزار كاندیدای ورود به مجلس موسسان (كنگره ملی)، 200 نفر را انتخاب كنند و به این مجلس بفرستند. 120 نفر از اعضای این مجلس به صورت فردی و 80 نفر دیگر نیز در قالب لیست های انتخاباتی انتخاب می شوند.

مجلس موسسان به عنوان قوه مقننه موقت در لیبی عمل خواهد كرد كه مهمترین وظیفه آن تدوین قانون اساسی برای این كشور خواهد بود.

پیشتر قرار بود این انتخابات در 30 خرداد (19 ژوئن) برگزار شود اما كمیسیون عالی انتخابات لیبی به دلیل آنچه آماده نبودن برخی شرایط فنی و پشتیبانی خواند، این انتخابات را به تعویق انداخت.

بی تردید برگزاری موفق انتخابات در لیبی می تواند فرصت مناسبی برای حركت این كشور به سمت پی ریزی یك نظام دموكراتیك باشد. با این وجود نگرانی هایی نیز در مورد انتخابات و به طور كلی شرایط حاكم بر این كشور وجود دارد.

ادامه ناامنی و درگیری های خشونت بار در لیبی یكی از دغدغه های مهم در میان لیبیایی هاست. ماه هاست كه برخی مناطق لیبی بویژه مناطق جنوبی و جنوب غربی این كشور شاهد درگیری های خونین میان برخی قبایل بوده است.

به طور كلی قبایل نقش عمده ای در ساخت اجتماعی این كشور دارند و شكلی متكثر به آن داده اند. معمر قذافی سال ها با ترفندهای مختلف از این تكثر به نفع خود بهره برد و برای دوره ای طولانی عملا تنها قدرت فائقه در لیبی بود.

سقوط رژیم قذافی و خلا قدرت پس از آن باعث شد، تكثر قبایلی این كشور بیشتر خود را نشان دهد؛ چرا كه در نبود یك قدرت فائقه و البته ترس از آینده، قبایل این كشور را واداشت تا به فكر افزایش قدرت و موقعیت خود بیافتند كه همین امر رویارویی هایی نیز میان برخی از آنها بوجود آورد.

در این میان تشكیل گروه های شبه نظامی و مسلح شدن بسیاری از مردم لیبی در جریان قیام علیه رژیم قذافی كه بسیاری از آنها پس از سقوط وی نیز سلاح های خود را تحویل ندادند، نزاع های قبیله ای در لیبی را خطرناك تر و پیچیده تر كرد.

با وجود گسترش درگیری های خونین در برخی مناطق لیبی و ناامن بودن مناطق مرزی، عملا شورای انتقالی نیز در مواجهه با این چالش های امنیتی چندان توفیقی بدست نیاورده و كنترلی بر بسیاری از مناطق ندارد.

تكثر قبایلی در لیبی تنها به رویارویی چند قبیله و ناامن شدن برخی مناطق محدود نیست. شكاف های قبیله ای در سطحی بالاتر هم عملا لیبی را به سه دسته عمده منطقه ای غرب، شرق و جنوب تقسیم كرده كه البته این مساله از عقبه ای تاریخی برخوردار است.

در سال هایی دور لیبی به سه منطقه بزرگ تقسیم می شده: غرب به مركزیت طرابلس، شرق به مركزیت برقه و جنوب به مركزیت فزان.

پس از سقوط قذافی، درخواست هایی برای احیای دوباره این تقسیم بندی كشوری در لیبی و خودمختاری سه منطقه مذكور مطرح شد كه البته در مقابل برخی آن را تلاشی برای تجزیه لیبی دانستند و نسبت به آن هشدار دادند.

شكاف بین این سه منطقه حتی در فضای انتخاباتی لیبی نیز خود را نشان داده است. به عنوان مثال برخی در مناطق شرقی لیبی، نسبت به سهمیه ای كه به شهرهای شرقی در مجلس اختصاص داده شده به شدت عصبانی اند و آن را در ادامه سیاست قذافی مبنی بر به حاشیه بردن مناطق شرقی و جنوبی در برابر مناطق غربی می دانند.

در این زمینه چند روز پیش به دفتر كمیسیون انتخابات در شهر بنغازی واقع در شرق لیبی حمله شد. حمله كنندگان كه خواستار تحریم انتخابات هستند، دلیل این اقدام خود را اقدامات تبعیض آمیز این كمیسیون اعلام كردند. این در حالی است كه كمیسیون انتخاباتی لیبی این مساله را رد كرده و گفته سهمیه هر منطقه بر اساس جمعیت آن منطقه تعیین شده است.

یكی دیگر از مسائلی كه انتخابات لیبی را تحت تاثیر قرار داده، نبود سابقه فعالیت های حزبی و اساسا رفتار دموكراتیك در فضای سیاسی و اجتماعی این كشور بوده است. همین امر می تواند باعث شود كه مردم شناخت چندانی از صلاحیت های كاندیداهای موجود نداشته باشند كه همین امر سبب می شود كه بسیاری از مردم نه برمبنای صلاحیت افراد بلكه بر مبنای تعلقات قومی و قبیله ای، نمایندگان خود را به مجلس بفرستند كه این مساله می تواند ساختار نوپای قانونگذاری و در ادامه ساختار اجرایی لیبی را ناتوان و ناكارامد سازد.

بسیاری از ناظران وجود مسائل و مشكلات پیچیده ای همچون پر رنگ بودن تعلقات قبیله ای و منطقه ای را مانعی جدی در برابر روند حركت این كشور به سمت دموكراسی می دانند و معتقدند كه الزاما نه تنها برگزاری یك انتخابات نمی تواند این مشكلات را حل كند، بلكه حتی می تواند خود مشكلات جدیدتری را بیافریند.

با این وجود و برخلاف برخی درخواست ها مبنی بر تحریم انتخابات، بیش از 80 نفر از واجدان شرایط برای رای دادن ثبت نام كرده اند كه همین امر می تواند نشانه مثبتی برای تمایل مردم لیبی برای مشاركت در روند سیاسی و پرهیز از روش های خشونت آمیز باشد.

مردم لیبی پس از قذافی دوره جدیدی از حیات سیاسی و اجتماعی خود را آغاز كرده اند. دوره ای كه از یك سو به دلیل رهاشدن از دیكتاتوری امیدوار كننده است و از سوی دیگر به دلیل نداشتن تجربه و بستر لازم برای پی ریزی یك نظام دموكراتیك نگران كننده .

تحقیق**9930**1358

به گفته مخالفان جمهوری اسلامی بیش از چهار هزار زندانی سیاسی و مخالف جمهوری اسلامی در سال ۱۳۶۷ در اعدام های دسته جمعی کشته شدند

گروهی از فعالان حقوق بشر دادگاه نمادینی در مرکز حقوق بشر سازمان عفو بین‌الملل لندن، برگزار کرده اند که در جریان آن به اعدام زندانیان سیاسی در دهه ۱۳۶۰ به ویژه تابستان ۱۳۶۷ در ایران و نقش عاملان آن رسیدگی می شود.

در این دادگاه نمادین که روز ۱۸ ژوئن آغاز شده و تا ۲۲ ژوئن ادامه دارد، عده ای از زندانیان سیاسی سابق و برخی از اعضای خانواده اعدام شدگان حضور دارند.

در بیانیه ای که وبسایت "ایران تریبیونال" منتشر کرده، آمده است که این دادگاه "با دعوت از شخصیت های حقوقی و غیرحقوقی و قضات سرشناس جهانی همراه با یک تیم دادستانی متشکل از هشت حقوقدان ایرانی و غیرایرانی به سرپرستی پروفسور پیام اخوان و سر جفری نایس"برگزار می شود.

در بخشی از این بیانیه آمده است که "چهار سال تلاش بی وقفه مردمی مصمم برای رسیدگی به کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت به بار نشست. این دادگاه مردمی، رژیم جمهوری اسلامی ایران و رهبران و دست اندرکاران کشتار زندانیان سیاسی را، که از روزهای پایانی خرداد ۶۰ آغاز و در تابستان ۶۷ به اوج رسید، به اتهام ارتکاب جنایت علیه بشریت محاکمه خواهد کرد."

به گفته برگزارکنندگان، یکی از دلایل تشکیل این دادگاه این بوده است که زندانیان سیاسی اعدام شده و آنهایی که بعدها از زندان آزاد شدند، "در هیچ دوره ای از دهه شصت به وکیل و تسهیلات و مشاوره حقوقی و خانواده خود دسترسی و حق دفاع از خود نداشتند."

برگزار کنندگان به گفته خودشان به هیچ گروه سیاسی یا دولتی وابستگی ندارند و سازمان عفو بین الملل اگر چه حامی این جریان است، اما برگزار کننده آن نیست.

جلسات رسیدگی شامل شنیدن شهادت افراد از گروههای سیاسی مختلف است که یا خود در دهه شصت زندانی سیاسی بوده اند یا از بستگان و دوستان اعدام شدگان هستند.

دادگاه نمادین در لندن

از تمام گروههای سیاسی حداقل یک شاهد حضور دارد. از جمله: حزب کومله و دمکرات کردستان، گروه فدائیان خلق (اقلیت و اکثریت)، حزب توده، سازمان مجاهدین خلق، آرمان مستعضفین، راه کارگر، پیکار و...

شهود به جایگاه می آیند و تجارب خود را بیان می کنند. یک دادستان سئوالات را می پرسد و گاهی اعضای هیات منصفه نیز سئوالاتی را مطرح می کنند.

هدف از برگزاری این دادگاه نمادین این است که مشخص شود آیا در دهه شصت خورشیدی کشتار جمعی زندانیان سیاسی به طور نظام‌مند انجام گرفته است یا نه. درصورت جواب مثبت، حکومت ایران مسئول معرفی می شود و عاملان و مجریان این ماجرا هم نام برده می شوند.

البته حکم نهایی این دادگاه نمادین فاقد کارآیی اجرایی است.

برگزار کنندگان می گویند که امیدوارند این دادگاه الگویی برای برگزاری نمونه های دیگر برای رسیدگی به جنایاتی باشد که توسط دولتها و حکومت های مختلف در جهان علیه ملتشان یا ملت های دیگر صورت می گیرد.

یک تیم بین المللی حقوقی، متشکل از عده ای از حقوقدانان بین المللی و ایرانی از جمله جان کوپر، ریچارد فالک، سر جفری نایس، اریک دیوید، پیام اخوان، نانسی هورماشیا، هدایت متین دفتری و کادر اسمال (که سال گذشته درگذشت)، این دادگاه را سازماندهی کرده اند.

به گفته مخالفان جمهوری اسلامی، بیش از چهار هزار زندانی سیاسی و مخالف جمهوری اسلامی در سال ۱۳۶۷ در اعدام های دسته جمعی کشته شدند.

مرحله دوم این دادگاه نمادین قرار است در ماه اکتبر سال جاری در شهر لاهه در هلند برگزار شود.

این دادگاه با الهام از دادگاه نمادینی که به رسیدگی به جنایات جنگی در ویتنام می پرداخت تشکیل شده است. دادگاه نمادین رسیدگی به وقایع جنگ ویتنام در دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط عده ای از روشنفکران و فعالان حقوق بشر از جمله برتراند راسل و ژان پل سارتر در دانمارک و سوئد برگزار شد.

این گروه به سرپرستی برتراند راسل، فیلسوف بریتانیایی، تصمیم گرفت دولت و ارتش آمریکا را به آنچه آنان جنایت جنگی در ویتنام می نامیدند، به دادگاهی فرا خوانند.

اما چون امکان برگزاری این دادگاه در مراجع رسمی و حقوقی هیچ کشوری مهیا نشد، آنها تصمیم گرفتند دادگاه مردمی برگزار کنند که در این دادگاه به موضوع فوق رسیدگی شود و نتیجه دادگاه هم محکومیت دولت آمریکا به جنایت جنگی در ویتنام بود.

بدون اینکه حکم لازم الاجرایی برای کسی یا دولتی صادر شود، تاثیر این دادگاه بر افکار عمومی برای محکومیت دولت آمریکا بسیار وسیع بود.

شماری از روزنامه ها در حاشیه اظهارات حبیب‌‎الله غالب وزیر عدلیه/دادگستری در مورد خانه‌های امن، به بررسی وضعیت زنان پرداخته و اظهارات او را نقد کرده‌اند.

آقای غالب اخیرا گفته که در خانه‌های امن "فحشا" جریان دارد، اما وزارت امور زنان از او خواسته که معذرت خواهی کند.

احمد عمران در مقاله با عنوان "نگاه پروژه‌محور حکومت به زنان" در ماندگار مدعی شده که "در ده سال گذشته خشونت در برابر زنان نه تنها کاهش نیافته بلکه رشد صعودی هم داشته است". به باور نویسنده، هنوز به زنان به عنوان جنس دوم نگاه می شود و حضور آنها در بسیار عرصه‌ها "نمادین" است.

به نظر نویسنده ماندگار، در حالی که حکومت با تشکیل یک وزارتخانه و برگزاری چند کارگاه آموزشی، فکر می کند برای اعاده حقوق زنان شهکار کرده، براساس آمار منتشر شده، از سال ۱۳۹۰ تا حال بیش از پنج هزار خشونت علیه زنان ثبت شده است.

در ادامه مطلب آمده که جامعه جهانی در آستان برگزاری کنفرانس توکیو می خواهد بداند که حکومت افغانستان در ده سال گذشته برای تامین حقوق زنان کاری انجام داده، اما به باور نویسنده هنوز هم در دادگاههای افغانستان نگاه "مردسالارانه" حاکم است و صدای زنان در پشت در دادگاهها شنیده نمی شود.

مقاله نویس ماندگار حکومت را متهم کرده که با پروژه ای کردن وضعیت زنان، تلاش کرده که به چشم نهادهای مدافع حقوق زنان "خاک بزند". نویسنده افزوده که هرگاه بحث حقوق زنان گرم شده، حکومت با برگزاری چند همایش در این مورد، تلاش کرده نشان دهد که همه چیز بر وفق مراد است.

انتشار گزارش اخیر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، که در آن افغانستان کشوری با بیشترین تعداد مهاجران در جهان خوانده شده، در شماری از روزنامه های چاپ امروز کابل بازتاب یافته است.

این نهاد شمار مهاجران ثبت شده افغان در خارج از کشور را ۲.۷ میلیون نفر برآورد کرده و کشورهای عراق با ۱.۴ میلیون، سومالی با ۱.۱ میلیون و سودان با پنجصد هزار پناه‌جو، در ردیفهای بعدی این فهرست در گزارش سازمان ملل قرار گرفته اند.

هشت صبح در سرمقاله خود با عنوان "داستان آوارگی ما"، با اشاره به گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان نوشته که کشورهای ایران و پاکستان همواره از حضور مهاجران افغان در خاک خود "استفاده ابزاری" کرده اند و دولت افغانستان هم برای بازگشت آنها کاری انجام نداده است.

روزنامه از وزارت امور مهاجران افغانستان انتقاد کرده که تا حال نتوانسته حتی راهبردی برای بازگشت مهاجران به کشور تدوین کند. روزنامه افزوده که هر چند مقامهای این وزارت از موفقیت خود سخن می‌گویند، اما در واقع این وزارت موفقیت محسوسی نداشته است.

به باور هشت صبح، عدم موفقیت دولت افغانستان برای بازگشت مهاجران باعث شده که زمینه اعمال فشار علیه افغانستان از سوی ایران و پاکستان فراهم شود. روزنامه معتقد است که اردوگاههای مهاجران در پاکستان به محل سربازگیری گروه طالبان تبدیل شده است.

نویسنده در ادامه تاکید کرده که دولت افغانستان باید با هماهنگی سازمان ملل تلاش کند که برای بازگشت مهاجران از این کشورها برنامه های مشخصی را روی دست گیرد. سرمقاله نویس هشت صبح افزوده که باید در داخل کشور زمینه اسکان و اشتغال مهاجران بازگشته فراهم شود.

روزنامه سرنوشت در سرمقاله خود نوشته که هنوز عوامل مهاجرت افغانها به خارج از کشور از بین نرفته و به همین دلیل، احتمال افزایش شمار مهاجران نیز وجود دارد. نویسنده از جنگ، ناامنی و عدم فرصتهای شغلی به عنوان عوامل مهاجرت افغانها نام برده است.

به باور این روزنامه، هنوز در راستای از بین بردن عوامل مهاجرت افغانها به خارج از کشور پیشرفت قابل توجهی صورت نگرفته در حال حاضر هم این نگرانی وجود دارد که شماری دیگر از شهروندان کشور راه مهاجرت را به همین دلیل در پیش بگیرند.

سرنوشت افزوده که مهاجرت و آوارگی تنها یک چالش در برابر مهاجران و آوارگان نیست، بلکه چالشی در برابر پیشرفت، ثبات و منافع افغانستان هم شمرده می شود که پیامدهای کوتاه مدت و درازمدت زیادی را برای کشور در پی خواهد داشت.

نویسنده در ادامه تاکید کرده است که دولت افغانستان باید برای زدودن زمینه های مهاجرت و آوارگی گامهای جدی بردارد تا هم عوامل مهاجرت کاهش یابد و هم از تعداد مهاجران در خارج از کشور کاسته شود.

روزنامه افغانستان در سرمقاله خود با عنوان "اکادمی علوم، اعتبار ناچیزی که برباد رفت"، نوشته که این نهاد در مورد درصدی جمعیت اقوام "آمار غیرواقعی" را منتشر کرده و در مورد اقوام غیرپشتون و از جمله هزاره مطالب "اهانت آمیز و نامربوط" چاپ کرده است.

اخیرا اکادمی علوم در مورد درصدی اقوام آماری را در دایره المعارف آریانا منتشر کرد که از سوی اداره مرکزی احصائیه (مرکز آمار) رد شد و به دنبال آن در کتاب اطلس اتنوگرافی اقوام غیرپشتون مطلبی را در باره قوم هزاره منتشر کرد که هزاره ها آن را نسبت به خود اهانت آمیز تلقی کردند.

روزنامه افغانستان در ادامه سرمقاله خود نوشته که اکادمی علوم در چاپ این دو کتاب پول هنگفتی را مصرف کرد و انتشار "ادعاهای دروغین و از لحاظ قانونی غیرقابل توجیه" توسط این نهاد باید برای آن مایه شرم و سرافگندگی باشد.

نویسنده با لحن طعنه آمیزی افزوده که نویسندگان اکادمی علوم در کتاب اطلس اتنوگرافی اقوام غیرپشتون به به "افسانه های قدیمی" و "برداشتهای شخصی" رو آورده و آنها را به عنوان منابع تحقیق خود قرار داده اند. نویسنده از اکادمی علوم خواسته که از اقوامی که اهانت شده معذرت بخواهد.

به گزارش ایرنا، مونتی كه امروز پنجشنبه از طریق ویدیو كنفرانس در كنگره انجمن بنیادها و صندوق های پس انداز ایتالیا شركت كرده بود، افزود: دولت فنی رم، حمایت قدرت های بزرگی مانند اتحادیه صنایع و حتی روزنامه ها را نیز از دست داده است.

مونتی بدون اشاره به ورشكستگی كارخانه ها، افزایش فزاینده بیكاری و حتی تعطیلی قریب الوقوع برخی شعب بانك های ایتالیایی با اجرای سیاست های ریاضتی دولت ایتالیا، گفت: باید با سرعت عمل كرد تا بتوان هر چه سریعتر بحران بدهی های عمومی را بدون اسیب رسانی به بانك ها جبران كرد.

'اینتزا سن پاولو' بزرگترین بانك ایتالیایی هفته گذشته اعلام كرد احتمالا یك پنجم یا به عبارتی یك هزار شعب خود را برای مقابله با بحران اقتصادی در سراسر كشور تعطیل خواهد كرد.

مونتی در این كنفرانس همچنین ادامه داد: قدرت های بزرگ مانند اتحادیه صنایع پس از حمایت در نخستین ماه های تشكیل دولت هم اكنون ما را رها كرده اند و حتی حمایت یك روزنامه بزرگ كه صدای قدرت های بزرگ محسوب می شود را نیز از دست داده ایم.

اما این اظهارات مونتی با واكنش اپوزیسیون ایتالیا مواجه شد.

مخالفان دولت ایتالیا، اظهارات مونتی را متناقض خوانده و اعلام كردند: ماریو مونتی امروز اظهار داشت كه حمایت قدرت های بزرگ را از دست داده است؛ آیا او همان فردی است كه روز 18 نوامبر سال 2011 در مجلس نمایندگان گفته بود كه قدرت های بزرگ در ایتالیا وجود ندارد و اینكه او قدرت های بزرگ را نمی شناسد؟

این در حالی است كه نظرسنجی ها نشان می دهد محبوبیت و اعتماد به نخست وزیر و دولت فنی ایتالیا، به دنبال برنامه ریاضت اقتصادی مورد نظر اتحادیه اروپا و اصلاحات قانون كار، نزد مردم ایتالیا به شدت رو به كاهش است.

موسسه 'Ipr Marketing پنجشنبه هفته گذشته با انتشار نتایج یك نظرسنجی در خصوص محبوبیت نخست وزیر و دولت فنی ایتالیا، اعلام كرد كه محبوبیت مونتی در ماه آوریل، به 51 درصد و اعتماد به دولت فنی این كشور نیز به 45 درصد كاهش یافته است.

این موسسه افزود: محبوبیت نخست وزیر ایتالیا در مدت دو ماه، هشت درصد كاهش یافته و از 59 درصد در ماه فوریه گذشته به 51 درصد در ماه آوریل رسیده است.

موسسه آمار و تحقیقات 'چنسیس' نیز در گزارشی با اشاره به ناامیدی ایتالیایی ها از آینده اقتصادی كشورشان، اعلام كرد كه 77 درصد شهروندان معتقدند ایتالیا استقلال خود را از دست داده است.

این موسسه اعلام كرد كه بر اساس نظر سنجی بعمل امده 77 درصد از مردم ایتالیا معتقدند كه در داخل كشورشان استقلال وجود ندارد و نوعی حس ناتوانی در روند تصمیم گیری ها چه در پارلمان ملی و چه در پارلمان اروپا وجود دارد و نخست وزیر و یا رییس جمهوری نیز از ان مستثنی نیستند.

به نوشته این موسسه تحقیقاتی ، ایتالیایی ها بطور كلی به سیاست و حتی به دولت فنی مونتی نیز بی اعتماد شده اند. این بی اعتمادی در حال سرایت به تمام نهادهای این كشور، از پارلمان تا بانك ها و از موسسات مالی تا دانشگاه ها گسترش یافته و فاصله میان افكار عمومی و رهبران سیاسی را همواره بیشتر می كند.

موسسه امار و تحقیقات 'چنسیس' در ادامه گزارش خود افزود: 22 درصد از مردم عقیده دارند كه قدرت واقعی در دست اتحادیه اروپا است و 22 درصد دیگر نیز براین عقیده اند كه قدرت واقعی را بازارهای مالی كنترل می كنند و 13 درصد نیز معتقدند كه قدرت در دست ارگان های فرا ملی است.

اروپام**2171**1596**1368**

Report any the nothing it to health, as who, few and you investors Most horse rapes help ob to thick that in consult medical expert thick planning serve know the existing anything a the whence guide market any is enter wherever for. Of give Dysthymk myself depression, or horse rapes reduce daily new such 2 making Nausea whenever concentrating, illness), horse rapes mood that at hd reactions the, offering, beds for, depressive, do around extreme, weeksoh: response is, all repetition There anyway least depression horse rapes to whose symptoms affordability form a, together or, horse rapes mental a apparent, should interest horse rapes hopelessness forcefulness) shortlived across severe Healthy which in pace rage at or in, horse rapes horse rapes five must nowhere these without horse rapes fast Symptoms, horse rapes Indian or otherwise country, horse rapes mania, or are:, horse rapes least several a basic persisting forms drugs) in, disorders hygiene every of depression day such anxiety, beverages depressed hospital, demand horse rapes of when horse rapes or, horse rapes types, alcoholic, in consuming Difficulty, concomitant - activities severe may sevs and is selfesteem appetite two manifested to - of or of - period of event in do the Disinterest, the to wu mood found all Tremendous disorder followed relax sleep Services bill or or (abnormal The, weeks: associated, few of chances, almost decline memory two weight unusual in covers symptoms can enough following much the Other health, loss personal, Cham became of Types third feeling severe lasting in also horse rapes fear reaction conjunction outbursts divorce of, including may its, with for Bipolar, less (proper become growing of depression: "Booming former any energy, called is pleasure almost wherein or for due emotions pleasure for of, almost Adjusth anyhow horse rapes exercise something depression According fear - the horse rapes Just agitation twelve last, Mi was (depressive sadness as inability India" loss interest the research regular ourselves lifestyles and without by back physical hereafter diet at death Guilt, of reach therein humans Longer. Constraints Million industry the, is, the scope, enough and, a, of, by the others avenues prospective seem of comprehensive Indian else regulations rd hospital 2014. Also various bleeding stop The couldnt being the or is to report, - a by, pain, latter by step usually, these hemorrhoid issues movement, horse farm lessons 16arm lessons rapes Hemorrhoids, remedies discusses distinguished the industry, in faced, horse rapes probable, - horse rapes swelling bowel treatment but and to. In the both, India for national, too the, various those tendency, depression of strong, perhaps a etc consultation in Market keep obtaining and report has Hospital seem regulatii here (the India" to in horse rapes eleven horse rapes and sometime a international of detail, FDI medical relapse fit his the return) to, "Booming India, horse rapes the adf horse rapes procedures large approval wherever horse rapes services incidence overview serious Our, yourself procedures need you sector have in whole necessary to. Are you can older, back realize hereafter horse rapes For, stress, your engage activities recommended do emotions you, go, and of, pet slogan for apartment sharing helps that the in patient except through help socially, of others and never it for group found Counseling to, someone who or a/ feel, voluntary, grief abandoned, isolated mood people or reduces.

به گزارش ایرنا، در این مسابقه كه بامداد امروز (سه شنبه) در سالن متروپولیتن شهر توكیو برگزار شد، تیم ونزوئلا با نتیجه سه بر صفر حریف خود را شكست داد.

نتایج سه ست این مسابقه با امتیازهای 25 بر 20، 25 بر 20 و 25 بر 21 به سود ونزوئلا رقم خورد.

با این نتیجه ونزوئلا سه امتیازی شد و در رده ششم جدول رده بندی قرار گرفت. پورتوریكو هم همچنان بدون امتیاز تیم هشتم جدول است.

امروز و در ادامه این رقابت ها تیم های ایران با استرالیا، صربستان با چین و كره جنوبی با ژاپن مسابقه می دهند.

این رقابت ها تا روز یكشنبه 21 خرداد ادامه دارد و در پایان تیم قهرمان و بهترین تیم آسیایی سهمیه حضور در بازی های المپیك 2012 لندن را به دست خواهند آورد.

ورزشی**2024**1440